ឡុង សៀម
កើត ឆ្នាំ 1935នៅ ភូមិទឹកថ្លា ស្រុកបារាយណ៍ ខេត្តកំពង់ធំ ។ កុមារ ឡុង សៀម រៀននៅ សាលាបឋមសិក្សា នៅស្រុកកំណើត ។ បន្ទាប់ពីបានបញ្ចប់ វិញ្ញាបនប័ត្រ បឋម សិក្សា ដោយយុវជន ឡុង សៀម មានអាយុច្រើន ក៏ប្រឡងចូលរៀន គរុវិទ្យាល័យបម្រុង និង បម្រើការក្នុងក្រសួងអប់រំជាតិ នៅទីក្រុងភ្នំពេញ។ យុវជន ឡុង សៀម បានសិក្សានៅ គរុវិទ្យាល័យនេះ អស់រយៈពេល 4ឆ្នាំ បានប្រឡងជាប់ សញ្ញាប័ត្រ មធ្យមសិក្សា បឋម ភូមិ ហើយបានប្រឡងជាប់ចូលរៀននៅ សាលា គរុវិជ្ជា ។ យុវជន ឡុង សៀម ចេញពី សាលានេះ បានទទួលតំណែងជា គ្របង្រៀន បឋមសិក្សា ទៅធ្វើការនៅខេត្តក្រៅអស់រយ ពេល ៣ ឆ្នាំ បានប្រឡងជាប់ចូលរៀនជា និស្សិតសាស្ត្រាចារ្យ មធ្យមសិក្សា នៅ វិទ្យាស្ថាន ជាតិ គរុកោសល្យ នៅទីក្រុងភ្នំពេញ ។ លោកបំពេញការសិក្សានៅ វិទ្យាស្ថាននេះ អស់ រយៈ 2ឆ្នាំ លោកបានទទួលតំណែងជា សាស្ត្រាចារ្យ មធ្យមសិក្សាបឋមភូមិ ក្នុងឯកទេស ភាសាអក្សរសាស្ត្រខ្មែរ ហើយលោកបានទៅបង្រៀននៅ វិទ្យាល័យ ខេត្តកំពង់ធំ ដែលជា ខេត្តដែលធ្លាប់រស់នៅពីកុមារភាព ។ ស្របនឹងកិច្ចការជា សាស្ត្រាចារ្យ ភាសាខ្មែរ លោក បានរៀនបន្តនៅ មហាវិទ្យាល័យ អក្សរសាស្ត្រ និង មនុស្សសាស្ត្រ ភ្នំពេញ ដើម្បីប្រឡង យក បរិញ្ញាប័ត្រ អក្សរសាស្ត្រខ្មែរ ។
នាឆ្នាំ 1965 សាស្ត្រាចារ្យ ឡុង សៀម បានទទួលការតែងតាំងពី រាជរដ្ឋាភិបាល ជំនាន់នោះ ជា សាស្ត្រាចារ្យ ភាសាខ្មែរ នៅ វិទ្យាស្ថានទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិ ក្រុងមូស្គូ ហើយលោកឆ្លៀតពេលនោះ សិក្សាពី ភាសាវិទ្យា ជាមួយអ្នកប្រាជ្ញសូវៀត ជាពិសេស ពិ សាស្ត្រាចារ្យបណ្ឌិត រ.ស. ឆ្នាំ និង សាស្ត្រាចារ្យបណ្ឌិត ហ្គ័រហ្គោ ញីយ៉េហ្វ ជាដើម ។ លោកបានបញ្ចប់ និក្ខេបបទ ថ្នាក់បណ្ឌិត នៅវិទ្យាស្ថានសិក្សាបូព៌ា ក្នុងបណ្ឌិតសភាវិទ្យា សាស្ត្រ ក្រុងមូស្គូ នាឆ្នាំ 1971។ ប្រធានបទថ្នាក់បណ្ឌិតមានចំណងជើងថា "ល្បងសិក្សា វចនវិទ្យា ក្នុងភាសាខ្មែរ” ហើយលោកបានបោះពុម្ពជាភាសារុស្ស៊ី នាឆ្នាំ 1976 (មាន 141ទំព័រ) ។ បន្ទាប់មក លោកបានធ្វើជា សាស្ត្រាចារ្យជំនួយ លោក សាស្ត្រាចារ្យបណ្ឌិត យ.អ.ហ្គ័រហ្គោ ញីយ៉េហ្វ ដោយជួយធ្វើ វចនានុក្រម ខ្មែរ-រុស្ស៊ី រហូតដល់សាស្ត្រាចារ្យនេះ បាត់បង់ជីវិត លោកបានបំពេញកិច្ចការជំនួស ក្នុងការបង្រៀនភាសាខ្មែរ នៅវិទ្យាស្ថាននោះ។ សាស្ត្រាចារ្យ ឡុង សៀម បានសហការជាមួយ សាស្ត្រាចារ្យ ស.ថ្នាំ បោះពុម្ពផ្សាយនូវ វចនានុក្រមសង្ខេប រុស្ស៊ី-ខ្មែរ នៅឆ្នាំ 1987 (709 ទំព័រ) ។ បន្ទាប់ពីប្រទេសកម្ពុជាធ្លាក់ក្នុងកណ្តាប់ដៃខ្មែរក្រហម នាឆ្នាំ 1975 លោកក៏សុំសញ្ជាតិជាសូវៀត ហើយលោក បានទទួលតំណែងជា សហការីវិទ្យាសាស្ត្រ នៅវិទ្យាស្ថាន សិក្សាបូព៌ា ក្នុងបណ្ឌិតសភា វិទ្យាសាស្ត្រ ក្រុងមូហ្គូ ។ លោក ឡុង សៀម បានចុះឈ្មោះនៅ សាកលវិទ្យាល័យ សួរបាន រៀបចំ និក្ខេបបទ ថ្នាក់បណ្ឌិតរដ្ឋ ក្រោមការដឹកនាំ លោកសាស្ត្រាចារ្យបណ្ឌិត ស្ទង់ដែលវែរ ក្នុងប្រធានបទ ពីការស្រាវជ្រាវ វចនខ្មែរបុរាណលើសិលាចារិក នៅកម្ពុជា នាសតវត្សទី 6ផ្ទាល់ 11 ។
បន្ទាប់ពីបែកធ្លាយពីកម្ពុជាជាច្រើនឆ្នាំមក លោកបានត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតវិញ ជាមួយគណ:ប្រតិភូសូវៀត នៅឆ្នាំ 1982 ក្នុងបេសកកម្មវាយតម្លៃលើស្ថានការណ៍នៅ កម្ពុជា ក្រោយរដ្ឋអំណាចកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យខ្មែរក្រហម ។ ក្រោយសិទ្ធិសញ្ញាក្រុងប៉ារីស នា ខែមករា 1993លោក ឡុង សៀម ត្រឡប់មករស់នៅជាអចិន្ត្រៃយ៍ នៅភ្នំពេញ ហើយលោកបានស្ថាបនាឡើងវិញ នូវការសិក្សាស្រាវជ្រាវលើសិលាចារឹកប្រទេសកម្ពុជា ទាំងមូល ដោយក្នុងកម្មវិធី តុកតិន គឺជាកម្មវិធីអង្គការសហប្រជាជាតិ ដើម្បីផ្ទេរចំណេះដឹង ដល់ខ្មែរយើង ។ នាឆ្នាំ 1994បានទទួលការតែងតាំងជា ទីប្រឹក្សាជំនាញ ក្នុងរាជ រដ្ឋាភិបាល ជាហេតុនាំឲ្យលោកអាចបង្កើត វិទ្យាស្ថាន ភាសាជាតិ ។ លោកបានបង្រៀន ភាសា និង សិលាចារឹកខ្មែរបុរាណ នៅ មហាវិទ្យាល័យ បុរាណវិទ្យា និង សកលវិទ្យាល័យ ភូមិន្ទភ្នំពេញ ជាហេតុនាំឲ្យលោកបានបង្ហាត់បង្រៀននិស្សិតជាច្រើននាក់ ដោយលោកបាន ផ្ទេរចំណេះដឹង និង ចំណង់ចូលចិត្តលើការសិក្សានេះ ទៅសិស្សគណ ដែលក្រោយមក បានក្លាយខ្លួនទៅជា សាស្ត្រាចារ្យ នូវមុខវិជ្ជានេះ ។ បន្ទាប់លោកបានទទួលការតែងតាំងជា បណ្ឌិតសភាចារ្យ ហើយនិង បានទទួលតំណែងជា អនុប្រធាន រាជបណ្ឌិតសភាកម្ពុជា មានឋានៈស្មើនឹង រដ្ឋលេខាធិការ ។
លោក ឡុង សៀម រៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយ អ្នកគ្រូ ឃ្លាំង សៅថន ជាសហការី នៅ ក្រសួង សិក្សាធិការជាតិ ។ អ្នកស្រី បានបាត់បង់ជីវិតក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម រវាងឆ្នាំ 1975-1979 ជាមួយបុត្រីទោល ។ លោក ឡុង សៀម បានរៀបការជាលើកទី 2 ជាមួយជនជាតិសូវៀត ក្តារ៉ា ជា វេជ្ជបណ្ឌិតនាយក នៅមន្ទីរពេទ្យក្រុងមូស្គូ ហើយ វេជ្ជ បណ្ឌិត នេះ បានទទួលអនិច្ចកម្មដោយរោគាពាធ នៅឆ្នាំ 2004 ។ ក្នុងជីវិតចុងក្រោយ លោក ឡុង សៀម បានរស់នៅជាមួយ អ្នកស្រី វណ្ណា ជាភរិយាទី 3 រហូតដល់ផុតជីវិត នា
ថ្ងៃទី 15 កក្កដា 2007 ដោយរោគាពាធ ។ សាស្ត្រាចារ្យ ឡុង សៀម គឺជាអ្នកប្រាជ្ញដ៏សំខាន់មួយរូប ដែលមានកិត្តិនាមល្បីល្បាញជាលក្ខណៈអន្តរជាតិ ក្នុងសហគមអ្នកស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រ ផ្នែកសិលាចារឹក ប្រទេស កម្ពុជា ។ លោកចេះភាសាច្រើន ជាពិសេស ភាសារុស្ស៊ី និង ភាសាបារាំង ។ មិត្តភក្តិនានា តែងមានអនុស្សាវរីយ៍ពីលោក ដែលជាមនុស្សមាន មាឌមាំ, កិរិយានឹងន, ស្ងៀមស្ងាត់ ហើយ លោកញញឹមជានិច្ច រមែងឆ្លើយនឹងសំនួរនានារបស់ និស្សិត និង អ្នកសិក្សាស្រាវ ជ្រាវក្នុងវិស័យឯកទេសលោក ។
លោកបានទុកស្នាដៃជាច្រើនជា ភាសារុស្ស៊ី, ភាសាបារាំង, ភាសាអង់គ្លេស និង ភាសាខ្មែរ ។ ស្នាដៃសំខាន់ជាងគេគឺ វចនានុក្រមខ្មែរបុរាណ (តាមសិលាចារិកបុរេអង្គរ សតវត្សទី 6-8) បោះពុម្ពដោយ រោងពុម្ពភ្នំពេញ, 2000, 650 ទំព័រ ។ វចនានុក្រមខ្មែរ បុរាណ នេះ បានសិក្សាស្រាវជ្រាវអស់រយៈពេលជាង 20 ឆ្នាំ ។ ការរលត់ជីវិតរបស់លោក នេះ បានទុកកិច្ចការមួយចំនួន នៅមិនទាន់បញ្ចប់នៅឡើយ ស្ថិតនៅ បណ្ណាល័យ ផ្ទាល់ គ្រួសារ លោក ហើយយើងសង្ឃឹមថា និងមាន សិស្សគណលោក នឹងសិក្សាបន្តទៅទៀត មិនខាន ។ ស្នាដៃសំខាន់ 2 ទៀត ដែលលោកមិនទាន់បោះពុម្ពផ្សាយគឺ : វចនានុក្រមខ្មែរ បុរាណ បារាំង-រុស្ស៊ី និង វចនានុក្រមភាសាខ្មែរ សម័យអង្គរ ។
