ផ្លាស់ប្តូរអតីតកាលរបស់អ្នក

អ្នកមិនអាចធ្វើជាជនរងគ្រោះរបស់អតីតការបែបនេះតទៅទៀតបានទេ ចូលក្រោកឡើងសម្រេចចិត្តភ្លាម ថាត្រូវជំនះអតីតកាលអវិជ្ជមានឲ្យអស់ ព្រោះទាល់តែធ្វើដូច្នេះទើបអ្នកអាចរកអនាគតដ៏ត្រចះត្រចង់ឃើញ។

មនុស្សពេលព្រឹក

សៀវភៅ "មនុស្សពេលព្រឹក " ផ្តល់បច្ចេកទេសចម្បងបំផុតមួយ ដើម្បីជួយបង្កើត ទម្លាប់ក្រោកពីគេង នៅម៉ោង #5am ឈ្មោះថា #The #Army #Bell ដែលមានបួនជំហានងាយៗ។ ក្រៅពីនេះ មនុស្សពេលព្រឹក ក៏ចែករំលែកវិធីសាស្រ្តនិងយុទ្ធសាស្រ្តប្លែកៗមួយចំនួនទៀតផងដែរ

សិល្បៈឈ្នះខ្ជិល

សៀវភៅនេះនឹងជួយអ្នក យកឈ្នះលើភាពខ្ជិលច្រអូស កម្ចាត់ភាពស្ទាក់ស្ទើរ និងបង្កើនផលិតភាពការងារ

មនុស្សរឹងមាំ

មនុស្សរឹងមាំ មិនធ្វើទម្លាប់១៣យ៉ាងនេះ។

ឈ្នះហ្គេមជីវិត

ទោះបីសន្លឹកបៀនៅក្នុងដៃខ្ញុំអាក្រក់យ៉ាងណាក៏ដោយ វានៅតែជាសន្លឹកបៀរបស់ខ្ញុំដែលត្រូវលេង។ ការផ្លាស់ប្តូរសន្លឹកបៀអាចកំណត់លទ្ធផលចុងក្រោយបាន ហើយការផ្លាស់ប្តូរឬមិនផ្លាស់ប្តូរ វាគឺជាជម្រើសរបស់ខ្ញុំ។ អ្វីៗគឺស្រេចលើខ្ញុំខ្លួនឯង!

ក្លាហាន

ក្ដីសុខពិតប្រាកដ ការផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់ខ្លួនឯង ការដើរចេញពីគុកអតីតកាល អាចធ្វើទៅបានលុះត្រាតែបុគ្គលម្នាក់នោះមាន ភាពក្លាហាន។

ក្តីស្រលាញ់ ថ្នាំព្យាបាលបញ្ហាជីវិត

ក្តីស្រលាញ់ ថ្នាំព្យាបាលបញ្ហាជីវិត

អាជីវកម្មតូចបង្កើតលុយ

អាជីវកម្មតូចក៏អាចបង្កើតលុយធំបានដែរ។ សម្រាប់ម្ចាស់អាជីវកម្ម និងអ្នកដែលមានបំណងបង្កើតអាជីវកម្ម សៀវភៅនេះអាចបង្ហាញផ្លូវខ្លះដល់អ្នក។

វិប្បដិសារី

លោក ជុត ខៃ (អក្ខរាវិរុទ្ធសំបុត្រកំណើតចារថា “ផ្ចិត ខ្សែ”) ជាអតីតសាស្ត្រាចារ្យមធ្យមសិក្សានៅកម្ពុជា ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៦៦ រហូតមកដល់ឆ្នាំ ១៩៧០ ។ បន្ទាប់ពីប្រឡងជាប់បរិញ្ញា ប័ត្រច្បាប់ លោកបានជាប់កំណែនក្នុងកងទ័ពផ្នែកអាវុធហត្ថ មាន ងារជាអនុសេនីយឯក ហើយនៅឆ្នាំ ១៩៧១ លោកមានតួនាទីជា ប្រធានក្រសួងរដ្ឋបាលនៃតុលាការសឹក ។ លោកបានត្រូវរដ្ឋាភិបាល តែងតាំងជាព្រឹទ្ធបុរសស្តីទីនៃមហាវិទ្យាល័យនីតិសាស្ត្រ និងសេដ្ឋកិច្ច ក្នុងឆ្នាំសិក្សា ១៩៧៣-៧៤ ជំនួសលោក ហេង វង្សប៊ុនឆាត ។ លោកនិងគ្រួសារបានរស់យ៉ាងលំបាកក្នុងរបបខ្មែរក្រហម រវាងឆ្នាំ ១៩៧៥-៧៩ ។ លោកនិងគ្រួសារបានភៀសខ្លួនមកដល់ជំរំខៅអ៊ុ ដាង ប្រទេសថៃ នៅឆ្នាំ ១៩៧៩ ។ លោកបានជ្រកកោននៅ ប្រទេសបារាំងក្នុងឆ្នាំ ១៩៨០ ។

៣២ ឆ្នាំក្រោយមក

ខ្ញុំចាកចេញពីមាតុភូមិជាទីស្រឡាញ់ នៅខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៧៩ គឺមួយ ឆ្នាំគត់ ក្រោយពីកងទ័ពវៀតណាម ចូលមកកាន់កាប់ប្រទេសកម្ពុជា ខ្ញុំបាននាំមកជាមួយនូវអនុស្សាវរីយ៍ ដ៏ជូរចត់នឹងមហាខ្លោចផ្សា ។ ៣២ឆ្នាំក្រោយមក គឺនៅខែធ្នូឆ្នាំ២០១១ ខ្ញុំបានត្រឡប់ទៅលេងស្រុក កំណើត ហើយឃើញថាស្រុកខ្ញុំមានការផ្លាស់ប្តូរច្រើនណាស់។ លុះ មកដល់ប្រទេសបារាំងវិញ ខ្ញុំក៏បានសម្រេចចិត្តសរសេរ ការចាប់ អារម្មណ៍របស់ខ្ញុំ ជាកូនសៀវភៅមួយ ដើម្បីជាចំណីខួរក្បាលដល់ កូនខ្មែរជាទូទៅ ។

រាជនីគោកធ្លក

ដោយយោលទៅតាមការស្រាវជ្រាវ យ៉ាងល្អិតល្អន់ប្រលោមលោក រឿង “រាជិនីគោកធ្លក” អាចចាត់ទុកថាជាប្រលោមលោកផ្នែកប្រវត្តិសាស្ត្រ និងភូមិសាស្ត្របាន ។ មានមិត្តអ្នកអានខ្លះ៖ គ្រាន់តែឃើញចំណងជើងនេះភ្លាម ក៏ហ៊ានកាត់ ស្មានដោយច្រឡំថាយើងសរសេររឿងនេះ៖ តាមលំនាំប្រវត្តិព្រះនាងសោមា (លីវយី) ដូច្នេះឆ្លៀតក្នុងឱកាសនេះ យើងសូមធ្វើសេចក្តីបញ្ជាក់ថា “រាជិនី - គោកធ្លក” ពុំមែនជាខ្សែរឿងស្តីពីព្រះនាងសោមាឡើយ ។ គឺជាព្រះមហាប្រវត្តិ ដ៏សែនរំជើបរំជួលរបស់ក្សត្រីមួយអង្គទៀត ដែលទ្រង់ប្រកបដោយព្រះលំអប្រាំ ប្រការ ហើយដែលទ្រង់បានគ្រប់គ្រងរាជសម្បត្តិនៅលើអាណាចក្រគោកធ្លក ក្នុងយុតមួយ មុនការចាប់បដិសន្ធិជាផ្លូវការនៃប្រវត្តិសាស្ត្រនៃប្រទេសកម្ពុជា យើង ។

អ្នកបដិវត្តន៍ក្លែងក្លាយ

ជាងមួយឆ្នាំមកហើយ ដែលជនជាតិខ្មែររស់នៅក្នុងបរិយាកាសមួយ ប្រកបដោយភាពតានតឹងចង្អៀតចង្អល់ស្ទើរប្រេះដើមទ្រូងស្លាប់។ ពេលយប់ ក៏ដូចជាពេលថ្ងៃ ជនជាតិដែលជាអតីតអ្នកចំបាំង ដ៏មានតេជៈដៃនៅលើ ជ្រោយឥណ្ឌូចិន កាលក្នុងសម័យមហានគរនោះហាក់ដូចជារសេះរសោះ ហើយហាក់ដូចជាកំពុងស្ថិតនៅលើលំហអាកាសវេហាស៍ ឥតកោះត្រើយ រសាត់ដែលចោលតាមយថាកម្ម ។ ខែប្រាំង, ខែវស្សា, រដូវរំហើយ ផ្លាស់វេនគ្នាជាបន្តបន្ទាប់, តែទុក្ខ សោក និងការជ្រួលច្របល់ឥតមានផ្លាស់ប្តូរសោះពីផែនដីខ្មែរ ម៉្លោះហើយ បរិយាកាសនៃសង្គមជាតិខ្មែរមានតែការរួតរិតឥតលំនឹងប៉ុណ្ណោះ ។

ស្នេហ៍កាមទេព

រូបភាពក្របសៀវភៅ ដែលទាក់ភ្នែកមិត្តអ្នកអាន ព្រមជាមួយ នឹងចំណងជើងថា “ស្នេហ៍កាមទេព” អ្នកនិពន្ធមានជំនឿថា នឹង មិនធ្វើឱ្យមិត្តអ្នកអានព្រិលស្រវាំងកែវភ្នែក ឈ្លក់វង្វេងរហូតដល់ទៅ មមើមមាយខូចសតិអារម្មណ៍ល្អៗនោះឡើយ ។ ព្រោះអឺរូបភាពបែប នេះ ជាគ្រឿងសាមញ្ញ (Simple) ពេកកន្លងណាស់ទៅហើយ សម្រាប់មនុស្សជាតិ ក្នុងសតវត្សទី ២០ យើងនេះ ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ រូបភាពបែបនេះ ហើយនឹងខ្លាំងជាងនេះ មិត្ត អ្នកអានក៏ធ្លាប់បានក្រេបជញ្ជក់រៀងរាល់អាទិត្យ. រៀងរាល់ខែទៅ តាមទំព័រសារពត៌មាន និងទស្សនាវដ្តីខ្លះៗមកហើយដែរ ។

សំឡេងខ្សឹប

"វាមិនសំខាន់ទេថាពួកយើងនឹងស្គាល់គ្នាអាចមានឱកាសជួបគ្នាឬអត់។ រឿងដែលសំខាន់នោះគឺអ្នកនឹងអាចចងចាំបំណែកណាមួយនៃ “សំឡេងខ្សឹប” របស់ខ្ញុំដែលប៉ះដល់បេះដូងរបស់អ្នក។ គ្មាននរណាម្នាក់អាចនៅលើលើកទឹកចិត្តអ្នកគ្រប់ពេលវេលានោះទេ ព្រោះនៅពេលណាមួយ គ្រប់គ្នាគង់តែចាកចេញទៅដោយចៀសមិនបាន។ ដូច្នេះហើយទោះជាមិនអវត្តមានខ្ញុំក៏ដោយ “សំឡេងខ្សឹប” នឹងនៅតែស្ថិតជាមួយអ្នករាល់ពេលដែល អ្នកជួបបញ្ហាដូចបទនិពន្ធណាមួយរបស់ខ្ញុំដែរ។ “ជីវិតនេះ គឺពោរពេញទៅដោយបញ្ហាតែអ្នកត្រូវខ្សឹប ប្រាប់ខ្លួនឯងថាបើគេឆ្លងកាត់បាន ខ្ញុំក៏អាចឆ្លងកាត់បានដូចគ្នា!”"

ដំណើរ

"ប្រសិនបើយើងមានតែគោលដៅដោយសរសេរដាក់តែក្នុងក្រដាស នោះវាហាក់គ្មានន័យអ្វីទាំងអស់។ ប្រសិនបើយើងមានក្តីស្រមៃហើយ គ្មានការប្តេជ្ញាចិត្ត និងហ៊ានពុះពារដើម្បីក្ដីស្រមៃនោះទេ វាក៏គ្មានថ្ងៃអាចចេញជារូបរៀងបានដែរ។ គ្មានអ្វីដែលបានមកដោយគ្មានការដោះដូរនោះទេ។ នរណាក៏ធ្លាប់ជួបរឿងខកចិត្ត ការឈឺចាប់ និងភាពមិនសមបំណងនៅក្នុងជីវិតដែរ។ ប៉ុន្តែជម្រើសនៅតែលើយើងម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ តើយើងចង់ធ្វើជាទាសករនៃការឈឺចាប់ ហើយឃុំខ្លួនឯងនៅក្នុងពិភពដ៏ខ្មៅងងឹងមួយនេះរហូត ឬក៏ជម្នះដើម្បីចាកចេញពីភពងងឹងនេះ រួចស្វែងរកទីពន្លឺសម្រាប់ជីវិត។ យើងគឺជាម្ចាស់នៃជីវិតខ្លួនឯង ជាអ្នកជ្រើសរើសផ្លូវដើរមួយដ៏ត្រឹមត្រូវសម្រាប់ជីវិតយើង ប៉ុន្តែយើងក៏ត្រូវតែធ្វើការសម្រេចចិត្តដោយមានទំនួលខុសត្រូវផងដែរ។"

ស្អែកម្ដងទៀត

មនុស្សយើងម្នាក់ៗ មានគុណភាពផ្លូវចិត្តមិនដូចគ្នាទេ។ អ្នកខ្លះក៏រឹងមាំ ឯខ្លះទៀតក៏ទន់ខ្សោយ។ តាមពិតទៅ គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែចង់មានផ្លូវចិត្តរឹងមាំ គ្មានអ្នកណាម្នាក់ចង់មានផ្លូវចិត្តទន់ខ្សោយនោះទេ។ ប៉ុន្តែគ្រប់ពេលដែលមានបញ្ហាធ្វើឱ្យរកាំចិត្ត មនុស្សដែលមានផ្លូវចិត្តទន់ខ្សោយ មិនអាចគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ខ្លួនឯងបានដូចមនុស្សដែលរឹងមាំនោះឡើយ។ ខ្ញុំក៏ធ្លាប់ជាមនុស្សម្នាក់ដែលមានផ្លូវចិត្តទន់ខ្សោយ ងាយនឹងក្រៀមក្រំ ងាយនឹងឈឺចាប់ ឆាប់អន់ចិត្ត ហើយក៏ឆាប់ខឹង។ ខ្ញុំធ្លាប់ឆ្លងកាត់ ទើបយល់ពីអារម្មណ៍នេះច្បាស់ថាគ្មានអ្នកណាចង់ឱ្យខ្លួនឯងទន់ខ្សោយបែបនេះឡើយ គ្មានអ្នកណាចង់កើតទុក្ខ ឬចង់ស្មុគស្មាញក្នុងចិត្តនោះទេ។

ឈុតនភាល័យ

កុលាបខ្មៅ

"កុលាបខ្មៅជាឈ្មោះតំណាងឱ្យតួនារីរូបស្អាត តែមានបេះដូងពិសពុល យកស្នេហាធ្វើជាការសាកល្បង ប៉ុន្តែការពិតគ្រប់យ៉ាងកើតឡើងព្រោះតែគំនុំគំកួនរបស់មនុស្សអាក្រក់ បង្កើតឱ្យមានការភាន់ច្រឡំរាប់មិនអស់ ធ្វើឱ្យសក្កដាកំលោះអភិជន ព្យាយាមធ្វើបាបនិមលដែលជានារីស្លូតត្រង់ ដោយសារតែការយល់ច្រឡំ។ ប៉ុន្តែទីបំផុតចិត្តស្មោះត្រង់បរិសុទ្ធរបស់និមល ធ្វើឱ្យសក្កដាជឿជាក់ ហើយក៏លង់ស្នេហ៍កុលាបមួយទងនេះរហូតដល់ហ៊ានលះបង់គ្រប់យ៉ាងក្នុងជីវិតដើម្បីស្នេហ៍ស្មោះរបស់ពួកគេ។"

បាត់បង់តែមិនបោះបង់ ភាគ១

"“បើការតាំងចិត្តនៅតែមាន ហើយព្យាយាមឱ្យដល់ទីបំផុត ខ្ញុំជឿថាថ្ងៃណាមួយខ្ញុំនឹងអាចធ្វើបាន!” ជីវិតតែងតែផ្ដល់ឱ្យយើងនូវមេរៀនដ៏ល្វីងជូរចត់រាប់មិនអស់ ឱ្យតែមានការតស៊ូថ្ងៃណាមួយ យើងប្រាកដជាទទួលបានលទ្ធផលល្អជាពុំខាន។ យើងត្រូវសម្លឹងឱ្យលើសពីថ្ងៃនេះ ទោះបីជាបច្ចុប្បន្នយើងចួបស្ថាន ភាពយ៉ាប់យ៉ឺនយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងអាចបាត់បង់ឱកាសល្អៗ ជាច្រើននៅក្នុងជីវិត មានការខកបំណងរាប់មិនអស់ ឬបាត់បងមនុស្សជាទីស្រឡាញ់នៅក្នុងជីវិត... ប៉ុន្តែយើងមិនត្រូវបោះបង់ខ្លួនឯង បោះបង់ក្ដីសង្ឃឹមនិងការតាំងចិត្តសម្រាប់ជីវិតចោលឡើយ។ យើងគួរតែចេះបង្កើតជម្រើសឱ្យខ្លួនឯង ហើយមិនត្រូវរស់ជាមនុស្សទាល់ច្រកដាច់ខាត។"

ឈុតថ្ងៃថ្មីនៅតែមាន

ថ្ងៃថ្មីនៅតែមាន ភាគ២

បើទោះបីជីវិតធ្លាប់ឆ្លងកាត់ឧបសគ្គដែលនឹកស្មានមិនដល់ជាច្រើនយ៉ាងណាក៏ដោយ ប៉ុន្ដែការតស៊ូ និងភាពអត់ធ្មត់នៅតែអាចធ្វើឱ្យជីវិត សិលា និងកញ្ចនាបន្តជម្នះនូវរាល់បញ្ហានានាដែលចូលមកក្នុងជីវិត ហើយពួកគេទាំងពីរមិនដែលរាថយចំពោះភាពលំបាកម្តងណាឡើយ។ ជីវិតថ្មីមិនមែនមានន័យថា ស្លាប់ហើយ កើតមកវិញម្ដងទៀតនោះទេ ប៉ុន្ដែគឺជាជីវិតដែលហ៊ានដើរចេញពីកន្លែងដែលគ្មានអ្នកផ្ដល់តម្លៃឱ្យ ហើយហ៊ានប្រថុយទៅស្វែងរកកន្លែងថ្មី ព្រមទាំងត្រៀមចិត្តហ៊ានទទួលយកគ្រប់យ៉ាង ទោះបីជាលទ្ធផលយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ជីវិតរបស់សិលា និងកញ្ចនានៅតែបន្តជួបឧបសគ្គម្តងហើយ ម្តងទៀត។ តើពួកគេទាំងពីរបន្តដោះស្រាយបញ្ហាជីវិត ហើយអាចសម្រេចក្ដីស្រមៃរបស់ពួកគេដោយរបៀបណា?

ស្នេហ៍ក្នុងអណ្ដាតភ្លើង

ខ្សែចាបុី បើយើងរឹតតឹងពេកអាចនឹងដាច់ រឹងប៉ះនឹងរឹងអាចនឹងបែកបាក់ សុំយកទឹកដ៏ត្រជាក់ ទៅបង្ក្រាបភ្នក់ភ្លើងដែលចេះក្ដៅរោលរាល សុំយកភាពទន់ភ្លន់មេត្តាករុណា ទៅបង្ក្រាបទឹកចិត្តមានះរឹងរុស។ ។ តម្លៃរបស់ជីវិតមិនមានអ្នកដទៃអាចមកឱ្យតម្លៃបានទេ គឺមានតែរូបយើងផ្ទាល់ប៉ុណ្ណោះដែលអាចឱ្យតម្លៃខ្លួនឯងបាន ថាយើងត្រូវជ្រើសរស់នៅបែបណា ដើម្បីឱ្យក្លាយទៅជាមនុស្សដែលមានតម្លៃ។

បុរសឈុតពណ៌ស ភាគ២

ជីវិតប្រៀបដូចជាជារូបផ្គុំ បណ្តុំនៃបទពិសោធជាច្រើន ឆ្លងកាត់មួយដំណាក់កាល ហាក់ដូចជារកបានរូបផ្គុំមួយបំណែកដាក់ចូលទៅក្នុងប្រឡោះទទេស្អាតមួយ ហើយយើងក៏ត្រូវស្វែងរកបំណែកថ្មីមួយទៀតជាបន្តបន្ទាប់។ និយាយដោយស្មោះត្រង់ចុះ ការនិពន្ធប្រលោមលោករបស់ខ្ញុំ ពុំមែនជាការផ្គុំដែលល្អឥតខ្ចោះគ្មានចំណុចទាស់ទេ តែខ្ញុំបែរជាស្វែងរកចំណុចខ្វះខាត ដើម្បីអាចស្វែងរករូបផ្គុំឱ្យបានត្រឹមត្រូវទៅវិញ។ តាំងពីចាប់ផ្តើមនិពន្ធកំណត់ហេតុពណ៌ស្វាយ ភាគមួយ ខ្ញុំពុំដែលគិតសោះថានឹងមានភាគ២។ តែដោយសារការស្វែងរកចំណុចខ្វះខាតនោះ នាំឱ្យខ្ញុំអាចស្វែងរកភាគ២ ក៏ឡើងជាភាគបី និងភាគ៤ទៀត។ តែប្រសិនបើខ្ញុំរង់ចាំទាល់តែអាចរកឃើញគ្រប់បំណែកផ្គុំ ទើបចាប់ផ្តើមដើរនោះ ខ្ញុំប្រហែលជាមិនអាចមកដល់ទីនេះទេ។ និយាយជារួម សូម្បីតែសៀវភៅដែលមិត្តអ្នកអានកំពុងកាន់នឹងដៃក្នុងពេលនេះ គឺសុទ្ធតែជាសមទ្ធិផល ដែលកើតឡើងចេញពីការស្វែងរកចំណុចខ្វះខាតខ្លួនឯង ហើយរកកន្លែងបំពេញវាស្របពេលដែលក្លាហានបោះជំហានទៅមុខម្តងបន្តិចៗ ប្រកបដោយក្តីអំណត់។ ដំណើរនេះធ្វើឱ្យខ្ញុំអាចរកឃើញថា វាមានសេចក្តីសុខម្យ៉ាងបង្កប់នៅក្នុងភាពអត់ធ្មត់ ហើយក៏មានសម្រស់ម្យ៉ាងស្ថិតនៅក្នុងការដើរទៅមុខសន្សឹមៗ តាមល្បឿនរបស់យើង ដោយមិនប្រញាប់ប្រញាល់តាមលោកិយ ដ្បិតអីការដើររបស់យើងម្នាក់ៗ មានជំហាន និងល្បឿនខុសៗគ្នា។ អ្នកខ្លះក៏អាចនិពន្ធចប់មួយរឿងក្នុងមួយខែ ខ្លះក៏ឡើងទៅដល់មួយឆ្នាំ។ ការប្រៀបធៀប បានត្រឹមតែដាក់សម្ពាធឱ្យយើងតែប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះស្របពេលដែលការសម្រេចគោលដៅ ជារឿងសំខាន់ ការទទួលស្គាល់ល្បឿនរបស់ខ្លួនឯង ក៏ជារឿងសំខាន់ដែរ។ ការដើរដោយស្គាល់ល្បឿនខ្លួនឯង ធ្វើឱ្យយើងអាចដើរបានយូរ និងមិនងាយហត់ រត់តាមអ្នកដទៃ។ ទីបំផុត ការដើរយឺតៗរបស់ខ្ញុំ បានមកដល់គោលដៅហើយ។ សៀវភៅទីបួននេះគឺជាលទ្ធផលនៃការស្វែងរកបំណែកផ្គុំថ្មី ដើម្បីបំពេញសិល្បៈនៃភាពស្រមើស្រមៃរបស់ខ្ញុំ ហើយក៏ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការរបស់មិត្តអ្នកអានដែលស្រឡាញ់សិល្បៈស្រមើស្រមៃមួយនេះផងដែរ។ សង្ឃឹមថាភាគបន្ត នៃបុរសឈុតពណ៌ស នេះគឺជាអនុស្សារីយ៍ថ្មី បំពេញក្តីសុខអ្នកអាន ដែលបានរួមដំណើរជាមួយខ្ញុំតាំងពីដើមមក។

រលកបោកខ្សាច់

រលកបោកខ្សាច់ ជាស្នាដៃដែលខ្ញុំបាននិពន្ធឡើង នៅក្នុងឆ្នាំ១៩៩៥ ដើម្បីចូលរួមប្រលងប្រជែង យកពានរង្វាន់អក្សរសិល្ប៍ “ព្រះសីហនុរាជ” ហើយក៏ជាស្នាដៃដំបូងដែលខ្ញុំបានទទួលជ័យលាភី ហើយក៏អាចឱ្យខ្ញុំបានក្លាយទៅជាអ្នកនិពន្ធដែលមានការទទួលស្គាល់ពីសមាគមអ្នកនិពន្ធខ្មែរនៅក្នុងឆ្នាំនោះផងដែរ។ រលកបោកខ្សាច់ជាស្នាដៃដែលពោរពេញទៅដោយអនុស្សាវរីយនៃការចាប់ផ្តើមដំបូងរបស់ខ្ញុំ។ ស្នាដៃរឿង រលកបោកខ្សាច់ បានផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់ខ្ញុំពីអ្នកនិពន្ធទន្សាយដ៏សាមញ្ញម្នាក់ដែលត្រឹមតែសរសេរដៃដាក់ជួលនៅតាមផ្ទះជួលនានា ឱ្យបានក្លាយទៅជាអ្នកនិពន្ធម្នាក់ដែលមានការទទួលស្គាល់ ហើយបានបោះពុម្ពសៀវភៅជាស្នាដៃរបស់ខ្លួនឯងជាលើកដំបូងបង្អស់។

ទីបញ្ចប់នៃយើងទាំងពីរ

«ទីបញ្ចប់នៃយើងទាំងពីរ» ជាស្នាដៃមួយដែលនិយាយអំពីឆាកជីវិតដ៏ជូរចត់ កម្សត់ វេទនា របស់ក្មេងស្រីម្នាក់ដែលបង្កឡើងដោយគ្រួសារនាងផ្ទាល់។ គ្រប់គ្នាអាចនឹងគិតថា នាងជាក្មេងស្រីដែលមានសំណាង ព្រោះបានកើតមកជាកូនស្រីតែម្នាក់នៅក្នុងគ្រួសារអភិជន។ មិនមានអ្នកណានឹកស្មានដល់ថា ចំពោះនាង វាគឺជានរកនៅក្នុងឋានសួគ៌នោះឡើយ។ ទោះយ៉ាងណា នាងមិនដែលចុះចាញ់ នាងមិនដែលបោះបង់ ហើយនាងក៏មិនដែលនឹកនាចង់សម្លាប់ខ្លួន។ នាងតែងតែរឹងមាំ តែងតែតស៊ូប្រឹងរស់ព្រោះតែពាក្យថា «កតញ្ញូ» ហើយក៏ព្រោះតែភាពកតញ្ញូរបស់នាងនេះហើយ ដែលធ្វើឱ្យនាងបានជួបនឹងបុរសដ៏ល្អម្នាក់ ជាបុរសដែលស្ម័គ្រចិត្តទទួលយកគ្រប់យ៉ាងក្នុងជីវិតនាង និងព្រមលះបង់គ្រប់យ៉ាងដើម្បីទាញនាងចេញពីនរកមួយនេះ។ «ទីបញ្ចប់នៃយើងទាំងពីរ» មិនមែនជារឿងស្នេហាផ្អែមល្ហែម ប៉ុន្តែខ្ញុំសង្ឃឹមថា អ្នកនឹងបានរៀនសូត្រពីជីវិតក្មេងស្រីដ៏រឹងមាំម្នាក់នេះ ហើយនៅថ្ងៃអនាគត ពេលដែលអ្នកបានក្លាយជាម្តាយ ជាឪពុកគេ អ្នកនឹងដឹងថា ក្នុងនាមជាឪពុកម្តាយដែលមានទំនួលខុសត្រូវ អ្នកគួរចិញ្ចឹម និងគួរផ្តល់ក្តីស្រលាញ់ដល់កូនដោយរបៀបណា។

កំណត់ហេតុពណ៌ស្វាយ​ ភាគ១

ទំព័រសៀវភៅប្រៀបដូចទំព័រជីវិតដែលលាក់ទុកនូវអាថ៌កំបាំងរាប់មិនអស់ គ្រប់យ៉ាងចាប់ផ្តើមឡើងដោយចង្វាក់រាំដ៏ស្និទស្នាល សំឡេងតូរតន្រ្តីដ៏ពិរោះ ជាមួយនឹងកែវភ្នែកស្នេហាដ៏ផ្អែមល្ហែម។ ខ្ញុំហាក់ដូចជាកំពុងស្ថិតនៅក្នុងអារម្មណ៍មួយដ៏ស្រពិចស្រពិលរហូតដល់មិនដឹងថាខ្ញុំកំពុងស្ថិតនៅក្នុងការយល់សប្តិ ឬក៏ជាការពិត។ គេប្រៀបដូចជាស្រមោលដ៏ចម្លែកដែលអន្ទោលតាមខ្ញុំគ្រប់ទីកន្លែង ខ្ញុំអាចស្តាប់ឮសម្លេងបេះដូងរបស់គេគ្រប់ពេលវេលា ខ្ញុំពិតជាចង់ដឹងខ្លាំងណាស់ថាគេជានរណា? សៀវភៅកំណត់ហេតុពណ៌ស្វាយបាននាំផ្លូវឱ្យខ្ញុំបានជួបនឹងគេជាថ្មីម្តងទៀតដោយសារកម្លាំងអធិដ្ឋានដ៏អស្ចារ្យដែលគ្មានឥទ្ធិពលអ្វីអាចមកបំបែកពួកយើងបានឡើយ។

សុរិយា

សុរិយា ជា​ឆ្មា​មាត់​ឆៅ រឿង​ណា​ល្អៗ​មិន​សូវ​ចេះ​សរ​សើរ​លើកដៃ​លើក​ជើងទេ តែ​បើ​ទើស​ចិត្ត​ដឹង​តែ​និយាយ​ប្រាវៗ​ហើយ ។ តែ​ក្រៅ​ពី​ភាព​ឆ្លាត​វៃ​ ប៉ិន​ប្រសប់ឆាប់​យល់​ការ នាងឈឺ​ឆ្អាល​​ជួយ​គេ ហើយ​ជា​ពិសេស​ជួយដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​ឱ្យ​មនុស្ស​ដែរ ។

សិក្សាមុខងារអក្សរសិល្ប៍ក្នុងរឿងទុំទាវ

រឿងទុំទាវិជារឿងមួយដែលប្រជាជនខ្មែរយើងនិយមអានយ៉ាងខ្លាំង។ រឿងនេះ ត្រូវបានគេចាត់ចូលទៅក្នុងរឿងដែលមានតម្លៃសំខាន់បំផុត។ កាលពីសង្គមចាស់ គេតែងឲ្យតម្លៃទៅលើរឿងនេះដែរ ដោយគេចាត់ទុកចូលក្នុងកម្មវិធីសិក្សាថ្នាក់ទី៣ និងថ្នាក់ទី១ចាស់ ហើយបច្ចុប្បន្ននេះក្រសួងអប់រំយុវជននិងកីឡា បានបញ្ចូលរឿង ទុំទាវនេះទៅក្នុងកម្មវិធីសិក្សានៅថ្នាក់ចំណេះដឹងទូទៅ (ថ្នាក់ទី១០ដល់១២)។ មិន ត្រឹមតែសម្រាប់អ្នកសិក្សាប៉ុណ្ណោះទេ រឿងទុំទាវត្រូវបានមជ្ឈដ្ឋានអ្នកសិក្សាសិល្បៈ យកទៅសម្តែងជាសិល្បៈជូនទស្សនិកជនជាទីកំសាន្តយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះទៀតផង។

ឆ្កែនៃគ្រួសារបាសឃ័រវីល

ហូមល៍ និងលោកដុកទ័រ វ៉ាត់សុន ចេញស៊ើបអង្កេតលើរឿងនិទានដ៏គួរឱ្យរន្ធត់មួយ ដែលថាមានឆ្កែបិសាចតាមសម្លាប់សមាជិកគ្រួសារបាសឃ័រវីល ។ ទាយាទចុងក្រោយនឹងមកនៅវិមានដ៏អាណោចអាធ័មនេះ ហើយ ហូមល៍ ត្រូវចូលខ្លួនមកដោះស្រាយប្រស្នាដ៏លំបាកមួយ ។

ទន្សាយជានរណា

ទន្សាយគឺជាក្មេងស្រីម្នាក់ដែលមានក្ដីសុបិនចង់ក្លាយជាអ្នកនិពន្ធតាំងពីអាយុ​​​ ១២​ឆ្នាំ។​​ ជាក្ដីស្រមៃគ្មានភាពប្រាកដនិយមទាល់តែសោះ ព្រោះសូម្បីតែខ្លួននាងផ្ទាល់ក៏មិនដឹងថាពេលក្លាយជាអ្នកនិពន្ធម្នាក់ដែលគ្មានប្រាក់ខែដូចការងារផ្សេងទៀត តើនាងអាចរស់នៅដោយរបៀបណា? នាងដឹងត្រឹមថាចូលចិត្តអានសៀវភៅរួចក៏ចង់សរសេរពីរឿងរ៉ាវគ្រប់យ៉ាងដែលស្ថិតនៅក្នុងចិត្តរបស់នាង ហើយដែលនាងមិនអាចនឹងនិយាយចេញមកបាន។ ជីវិតកូនអ្នកក្រមិនខុសពីលំអងធូលីត្រូវខ្យល់បក់បោកវក់វីគ្មានទីកំណត់។ ទុក្ខលំបាកគឺជាមេរៀនជីវិតដែលបង្រៀននាងឱ្យរឹងមាំដើម្បីរស់។ ឧបសគ្គរាប់មិនអស់ជាបទពិសោធសម្រាប់ឱ្យនាងតស៊ូរហូតដល់ទីបំផុត។ សម្រាប់កូនអ្នកក្រស្នេហាយុវវ័យគ្រាន់តែជាពន្លឺកាំជ្រួចដែលភ្លឺស្អាតតែមួយរំពេច ហើយក៏រលាយបាត់អស់។ ក្ដីសង្ឃឹមសម្រាប់នាងប្រៀបដូចដុំពពកនៅលើមេឃដ៏សែនខ្ពស់ឆ្ងាយ អាចមើលឃើញតែស្រវាចាប់មិនបានឡើយ។ ទោះបីត្រូវឆ្លងកាត់ខ្យល់ធំខ្ពស់ជ្រោះជ្រៅកម្រិតណាក៏ដោយនាងគ្មានថ្ងៃបោះបង់ការតស៊ូជាដាច់ខាត។

អស្ដង្គតនៃប្រជាជាតិមួយ ភាគ១

ជាសក្ខីភាពបែបប្រវត្តិសាស្ត្រ ដែលបង្ហាញពីដំណើរផ្សងព្រេង របស់គ្រួសារលោក ជុត ខៃ និងគ្រួសារខ្មែររាប់ម៉ឺននាក់ទៀត ដែលចាក ចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញ នៅខែមេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥ ទៅកាន់ដែនដីថ្មីមួយពេញទៅដោយគ្រោះកាច…

ខុសព្រោះព្រះ

រឿងខ្លីចំនួន ១១ ចូលខ្លួនមករៀបរាប់ពីដំណើរជីវិតរបស់លោក ជុត ខៃ (និងក្រុមគ្រួសារ) ពេលរបបខ្មែរក្រហមផុតរលត់ទៅ ពីដំណើរចេញទៅជំរំជនភៀសខ្លួននៅឆ្នាំ ១៩៧៩ និងពិជីវិតរបស់ខ្មែរនៅស្រុកបារាំង។

ថ្ងៃថ្មីនៅតែមាន ភាគ១

គ្មាននរណាម្នាក់អាចជ្រើសរើសកន្លែងកើតបាន ហើយក៏គ្មាននរណាម្នាក់ដែលល្អឥតខ្ចោះនោះដែរ។ យើងអាចធ្លាប់សាងកំហុស ទទួលភាពបរាជ័យ ធ្លាប់ទទួលការឈឺចាប់ ត្រូវគេមាក់ងាយ ហើយទទួលបានការវាយតម្លៃពីមនុស្សជាច្រើន ប៉ុន្តែថ្ងៃថ្មីនឹងអាចនាំនូវក្ដីសង្ឃឹមថ្មី ហើយយើងនៅតែមានឱកាសក្នុងការច្នៃវាសនាខ្លួនឯងឱ្យបានប្រសើរជាងថ្ងៃម្សិលមិញមិនខានឡើយ។ យើងត្រូវចេះផ្តល់ស្នាមញញឹម និងក្ដីសង្ឃឹមសម្រាប់ខ្លួនឯងជានិច្ច។ សិលា និងកញ្ចនាកើតនៅក្នុងវណ្ណៈផ្សេងគ្នា ជួបរឿងរ៉ាវជីវិតផ្សេងគ្នា ប៉ុន្តែអ្វីដែលពួកគេមានស្រដៀងគ្នានោះគឺ ត្រូវហែលឆ្លងឧបសគ្គជីវិតរាប់សិបជំពូក ដើម្បីទទួលបានជីវិតដែលពួកគេចង់បាន។ តើខ្សែជីវិតអ្នកទាំងពីរនឹងទៅជាយ៉ាងណា?

បុរសឈុតពណ៌ស ភាគ១

មានតែរឿងពីរយ៉ាងគត់ដែលខ្ញុំដឹងពីគេ... ទីមួយគេជាបុរសក្នុងឈុតពណ៌ស... ហើយទីពីរ គេមានឈ្មោះថា... “តារាវុធ” ជីវិតជាអ្នកឌីហ្សាញន័រសម្លៀកបំពាក់ដ៏សាមញ្ញម្នាក់ ចាប់ផ្តើមប្រែប្រួល រញ៉េរញ៉ៃ ចាប់ពីថ្ងៃដំបូងដែលបុរសម្នាក់ស្ថិតក្នុងឈុតសម្លៀកបំពាក់ពណ៌ស ប្រាកដខ្លួនឡើង នៅចំកណ្តាលបន្ទប់អាផាតមិនតូចរបស់ខ្ញុំ...ជាមួយហេតុផលមួយឃ្លាថា ការណ៍ដែលគេមកនេះ គឺដើម្បីជួយខ្ញុំ។

អស្ដង្គតនៃប្រជាជាតិមួយ ភាគ២

សក្ខីភាពបែបប្រវត្តិសាស្ត្រនេះបង្ហាញពីទិដ្ឋភាពក្នុងភូមិភាគបូព៌ានៃប្រទេសកម្ពុជា ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ១៩៧៦ និង៧៧ តាមរយៈដំណើរជីវិត ក្រុមគ្រួសារលោក ជុត ខៃ និងប្រជាជនខ្មែរដទៃទៀត ។

សញ្ញាចតុអង្គ

លោកដុកទ័រ វ៉ាត់សុន និងលោក ស៊័រឡក់ ហូមល៍ ទទួលកញ្ញា ម៉រស្តែន ដែលមកពិគ្រោះយោបល់ព្រោះនាងជួបនឹងរឿងចម្លែកៗ ៖ ឪពុកនាងបានបាត់ខ្លួនយ៉ាងអាថ៌កំបាំងជាង១០ឆ្នាំមកហើយ ។ ប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយ នាងទទួលគជ់ល្អវិសេសអស្ចារ្យ មួយឆ្នាំមួយគ្រាប់ៗពីជនអនាមិកម្នាក់ ។

នារីប្រពៃ ភាសាអង់គ្លេស

"This is the true story of a young Cambodian woman who has challenged her country’s social and cultural norms throughout her life, and as a consequence has become an ambassador for women empowerment. Growing up on an island south of the Cambodian capital Phnom Penh, removed from many of the conveniences of modern life and surrounded by traditional customs and thought, Thavry’s story is one of inspiration to women and girls around the world. As Cambodia slowly recovers from the great turmoil and destruction of civil war and the Khmer Rouge, rural life has largely returned to familiar, century-old ways. For women, this means marrying young, bearing children and working on the family farm, with little say in any life decisions.. But with support from Thavry’s parents, whose own childhood experiences were greatly shaped by the four years of Khmer Rouge rule, Thavry was taught to value education as a means of breaking from the confines of the village and to forge her own independent future. Her inspiring story shows that encouraging young women to believe in their dreams – and supporting them to do so – can lead to a freedom to learn and grow unknown to earlier generations."

កាពីទែនជីវិតភាគ​ ២

"មនុស្សស្ទើរតែគ្រប់គ្នាបានឆ្លងកាត់ពេលវេលាដ៏លំបាកក្នុងដំណាក់កាលណាមួយនៃជីវិត មិនថាជីវិតគ្រួសារ ការសិក្សា ស្នេហា ការងារ មិត្តភាព ហើយបញ្ហាទាំងអស់នេះបានលាតត្រដាងនៅក្នុងសាច់រឿងមួយនេះ។ ការពុះពារដើម្បីទៅដល់ក្ដីស្រមៃ ការរៀនទទួលស្គាល់កំហុស និងការផ្ដល់នូវការអភ័យទោស។ ដោយការឆ្លងកាត់នូវបញ្ហា ជីវិតនឹងទទួលបាននូវបទពិសោធ។ ដោយមានកម្លាំងជំរុញចិត្ត យើងនឹងមានថាមពលក្នុងការពុះពារ។ មានការពុះពារអត់ធ្មត់ គោលដៅឆ្ងាយយ៉ាងណាក៏គង់តែអាចទៅដល់។ ដោយសារតែការទទួលស្គាល់កំហុស ទើបយើងមានឱកាសដើម្បីកែប្រែ និងដោយសារតែយើងព្រមអភ័យទោស ទើបជីវិតអាចចាប់ផ្ដើមថ្ងៃថ្មីដោយស្នាមញញឹម។"

កំណត់ហេតុពណ៌ស្វាយ ភាគ២

"គូស្នេហ៍ស្ម័គ្រស្មោះមួយគូបានត្រលប់មកជួបគ្នាម្តងទៀតដោយសារកម្លាំងអធិដ្ឋាន តែទីបំផុតពួកគេក៏ត្រូវបែកគ្នា ដោយសារតែកម្លាំងអធិដ្ឋាននោះដែរ។ ពាក្យសន្យាដោយតំណក់លោហិតក្នុងអតីតជាតិត្រូវការប្តូរដោយពាក្យសច្ចៈក្នុងជាតិថ្មី។ គ្រប់យ៉ាងជាការកំណត់ទុកនៃជោគវាសនា ប៉ុន្តែនៅមានសៀវភៅកំណត់ហេតុមួយក្បាលទៀតដែល លីឡាមិនទាន់បានអាន ហើយដំណោះស្រាយជីវិតនៅទីបញ្ចប់គឺស្ថិតនៅលើកំណត់ហេតុនេះហើយ។"

កាពីទែនជីវិតភាគ ១

"នេះគឺជាដំណើរជីវិតរបស់ក្មេងស្រីម្នាក់ក្នុងចំណោមក្មេងស្រីជាច្រើនផ្សេងទៀតដែលចាប់កំណើតឡើងនៅទីជនបទ។ នាងចេះមានក្តីស្រមៃតាំងពីតូច ហើយក្ដីស្រមៃនោះបានជំរុញឱ្យនាងខិតខំតតាំងនឹងភាពលំបាកក្នុងជីវិត។ ពេលវេលានៃកុមារភាពរបស់នាងក្លាយជាពេលវេលាដែលត្រូវតតាំងប្រឹងរស់ដូចមនុស្សធំពេញវ័យ វាខុសពីក្មេងដទៃផ្សេងទៀតជាច្រើនដែលអាចស្គាល់ពីរសជាតិជីវិតដ៏កក់ក្ដៅក្នុងរង្វង់ដៃថ្នាក់ថ្នមពីឪពុកម្ដាយ។ សភាពជីវិតដែលត្រូវទទួលមើលងាយមើលថោក ការរើសអើង ភាពភ័យខ្លាច អំពើហិង្សា សម្ពាធផ្លូវចិត្តយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ភាពជូរចត់ក្នុងជីវិតឯកជន និងបរាជ័យក្នុងរឿងស្នេហា។ នាងធំធាត់ឡើងជាមួយប្រយោគសំណួរមួយឃ្លា “តើខ្ញុំខុសអ្វីដោយគ្រាន់តែកើតមកជាកូនស្រី?” ប៉ុន្តែដូចដែលមនុស្សជាច្រើនក៏បានដឹង និងទទួលស្គាល់រួចមកហើយ។ គ្រប់រសជាតិនៃជីវិតដែលឆ្លងកាត់កន្លងមក វានឹងក្លាយទៅជាសោភ័ណរបស់ជីវិត។ គ្រប់គ្នាអាចជួបការលំបាកលើរឿងផ្សេងៗពីគ្នា ហើយបទពិសោធន៍ជីវិតរបស់មនុស្សម្នាក់ៗក៏ជួយគូសឆ្លាក់ជីវិតគេក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នឱ្យមានភាពខុសគ្នាជាច្រើន។ មេឃខ្មៅងងឹតនឹងមានពេលមួយត្រឡប់មកជាភ្លឺឡើងវិញ។ ព្យុះភ្លៀងខ្លាំងយ៉ាងណាក៏គង់តែកន្លងហួសទៅដោយពេលវេលា។ ទីបំផុតគ្មាននរណាដែលធ្វើជាកាពីតែននៃជីវិតឱ្យយើងទេគឺមានតែយើងខ្លួនឯងហ្នឹង!"