ការចាប់ផ្តើមនៃសេចក្តីបញ្ចប់មួយ

រឿងសុបិន្ត ២១រឿងខ្លី

"ដោយសារទេពកោសល្យនៃការសរសេររឿងខ្លីៗ អ្នកនិពន្ធ សុខ ចាន់ផល ក៏ត្រូវបានអ្នកស្នេហាអក្សរសិល្ប៍ជាច្រើនស្គាល់ និងទទួលស្គាល់ថាជាអ្នកនិពន្ធឆ្នើមម្នាក់នៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍។ មានស្នាដៃរឿងខ្លីចំនួន ២១ នៅក្នុងសៀវភៅមួយក្បាលនេះ ដែលចាត់ទុកថាជាឯកសារដ៏សំខាន់មួយ ចំពោះជីវិតជាអ្នកនិពន្ធរបស់លោក។ លោកអ្នកនឹងអានប៉ះសិល្ប៍វិធីនិទានរឿងយ៉ាងសាមញ្ញ តែអាចឆ្លុះបង្ហាញ យ៉ាងរស់រវើកអំពីតថភាពជីវិត ប្រកបដោយខ្លឹមសារដក់ជាប់ក្នុងចិត្ត។ អ្វីដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍មួយទៀតនោះ គឺសាច់រឿងភាគច្រើន ហាក់ដូចជាតាក់តែងឡើងដោយបានមកពីការយល់សប្តិ។ ជាយុវអ្នកនិពន្ធម្នាក់សុភាពរាបសាមិនសូវនិយាយស្តីជាមួយខ្ញុំមែន ប៉ុន្តែក្នុងការនិពន្ធរឿង គេសម្បូរពាក្យពេចន៍វាក្យសព្ទពីរោះប្លែក សម្បូណ៌គំនិតណាស់ និងជាអ្នកនិពន្ធវៃឆ្លាត។ - ប៉ិច សង្វាវ៉ាន The best short fiction writer in Cambodia at this time. -Teri Yamada ខ្ញុំចាត់ទុកស្នាដៃរបស់លោកជាវិភាគទានដ៏មានតម្លៃមួយ ចំពោះអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ។ - យិន លូត Sok Chanphal could well be the O. Henry of Cambodia in this century. OKADA, Tomoko"

ស្នេហាចុកឈាមរបស់កម្លោះវែរទែរ

កម្លោះ វែរខ្មែរ លួចស្រឡាញ់ប្រពន្ធគេ ហើយបណ្តែត ខ្លួនទៅតាមខ្យល់ព្យុះដ៏ធំធេងមួយ ដែលបាននាំខ្លួនគេទៅរកវាល វដ្តសង្សារឥតកោះត្រើយនៃគណ្តុរ និង មនោសញ្ចេតនា ។ គេ ភ្លេចអស់នូវច្បាប់ទំលាប់របស់សង្គមមនុស្ស ដែលគ្មានលទ្ធភាព នឹងគ្របដណ្តប់មនោសញ្ចេតនាដ៏ធំធេង ហើយល្វឹងល្វើយរបស់ ធម៌មួយដ៏ទូខ្លាំងក្លា គេសុខចិត្តធ្វើដំណើរទៅរក បរលោក ចិត្តពាសមេឃឥតព្រំដែននេះហើយ ជាចិត្តរបស់កម្លោះវេរ។ដើម្បីសេចក្តីស្នេហាដ៏បរិសុទ្ធ ហើយដែលផ្ទុយនឹងសីល-ន័យខ្ពង់ខ្ពស់ចំ ។ របបន្តបេះដូងរបស់ ទោះបេចត្តប ឬ គ្មានមូល គេមិនដល់ ដាក់ជាទីបី ធ្វើជាន័យ ខ្លឹមសា ឥតរួម ពិសេ នៅដែលប៉ុន្តែ ក៏ជាចិត្តរបស់កម្លោះអណ្តែតអណ្តូងនិយមរាប់លាននាក់ ដែលមាននៅក្នុងពិភពលោកយើងនេះគ្រប់សតវត្ស និងគ្រប់ទី កន្លែង ។ គឺនៅក្នុងន័យនេះហើយ ដែលប្រលោមលោកនេះ បានទទួលកិត្តិយសមកជាប់នៅក្នុងទំព័រអក្សរសិល្ប៍សាកល ។

តាយហោង​

"សង្ស័យណាស់! ឆ្នាំនេះច្បាស់ជាមិនស្រួលហើយ» សំឡេងមនុស្សស្រីពីនាក់អង្គុយនិយាយគ្នានៅក្នុងផ្ទះនោះ ទាក់ទាញការចង់ដឹងចង់ឲ្យរបស់ម្ចាស់ថ្នាំកាន់តែខ្លាំង ទើបគេផ្ទៀងត្រចៀកស្តាប់មិនឱ្យមានចន្លោះសូម្បីតែមួយពាក្យ។ «មិនស្រួលរឿងអ្វីមិន?» «គេថាសពដែលស្លាប់ដោយសារគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ គេមិនឱ្យយកមកធ្វើបុណ្យនៅក្នុងផ្ទះទេ វាជាខ្មោចតាយហោងកាចអាក្រក់ណាស់ ពីណាគេរាសីដាក់ជើងតែតាកាច់យកតៗគ្នាមិនខាន» ស្ត្រីអ្នកនិយាយសង្កត់សំឡេងហាក់ទាមទារចំណាប់អារម្មណ៍ពីអ្នកស្តាប់កាន់តែខ្លាំង។ «តែក្រែងពេលយកមកគេធ្វើពិធីអីស្រួលបួលទៅមីង» «ម៉ែអាពិជីទៀតក៏ឃាត់មិនជាប់តែ មិនអ៊ីជីងមិនមែនគ្រាន់តែបុណ្យ៧ថ្ងៃមកដល់ភ្លាមក៏ស្លាប់ម្នាក់ទៀតទេ» «ទេ! គួរឱ្យជឿជាថ្នាំអ្នក...សម័យឥលូវនេរប្រមាថមិនបាន» «រៀងហើយបានជាគេចេះតែនិយាយថាអាគមផ្សំអាយូស បើមិនជឿកុំប្រមាចក្រែងថាបានធូបពិត»ម្ចាស់ផ្ទះឈរសម្លឹងមើលអ្នកជិតខាងដែលបំបែកផ្លូវគ្នាដើចេញ ព្រមទាំងសម្លឹងមើលទៅកាន់តួផ្ទះបែបស់ខ្លួន ដោយអារម្មណ៍ច្របូកច្របល់និងពោរពេញដោយសំណួរពេញទូកក្បាល។ តើជំនឿនេះវាមានពិតឬទេ?"

ជីវិតនារី ឆ្លងកាត់ព្យុះកម្ម

កំណើតទុរភិក្ស

ក្នុងនាមជាគ្រូពេទ្យប្រចាំភូមិម្នាក់ វីវីដស្វះស្វែងរិះរកគ្រប់វិធីដើម្បីព្យាបាលជំងឺដ៏ចម្លែកដែលកើតឡើងទៅលើអ្នកភូមិរបស់នាងសឹងតែគ្រប់គ្រួសារ។ ប៉ុន្តែភាពបរាជ័យ ហាក់ប្រតោងខ្លួននាងជាប់។ នាងទើបដឹងខ្លួនថា កំណើតរបស់នរណាម្នាក់នឹងនាំមកនូវសេចក្ដីវិនាសអន្តរាយ...

ផ្កាយប្រភា

ដួងផ្កាយរាប់រយគ្មានរស្មីនឹងពន្លឺព្រះចន្រ្ទាទេ តែផ្កាយគ្រប់ដួងនៅតែសំខាន់សម្រាប់មេឃា

ទីបញ្ចប់នៃយើងទាំងពីរ

«ទីបញ្ចប់នៃយើងទាំងពីរ» ជាស្នាដៃមួយដែលនិយាយអំពីឆាកជីវិតដ៏ជូរចត់ កម្សត់ វេទនា របស់ក្មេងស្រីម្នាក់ដែលបង្កឡើងដោយគ្រួសារនាងផ្ទាល់។ គ្រប់គ្នាអាចនឹងគិតថា នាងជាក្មេងស្រីដែលមានសំណាង ព្រោះបានកើតមកជាកូនស្រីតែម្នាក់នៅក្នុងគ្រួសារអភិជន។ មិនមានអ្នកណានឹកស្មានដល់ថា ចំពោះនាង វាគឺជានរកនៅក្នុងឋានសួគ៌នោះឡើយ។ ទោះយ៉ាងណា នាងមិនដែលចុះចាញ់ នាងមិនដែលបោះបង់ ហើយនាងក៏មិនដែលនឹកនាចង់សម្លាប់ខ្លួន។ នាងតែងតែរឹងមាំ តែងតែតស៊ូប្រឹងរស់ព្រោះតែពាក្យថា «កតញ្ញូ» ហើយក៏ព្រោះតែភាពកតញ្ញូរបស់នាងនេះហើយ ដែលធ្វើឱ្យនាងបានជួបនឹងបុរសដ៏ល្អម្នាក់ ជាបុរសដែលស្ម័គ្រចិត្តទទួលយកគ្រប់យ៉ាងក្នុងជីវិតនាង និងព្រមលះបង់គ្រប់យ៉ាងដើម្បីទាញនាងចេញពីនរកមួយនេះ។ «ទីបញ្ចប់នៃយើងទាំងពីរ» មិនមែនជារឿងស្នេហាផ្អែមល្ហែម ប៉ុន្តែខ្ញុំសង្ឃឹមថា អ្នកនឹងបានរៀនសូត្រពីជីវិតក្មេងស្រីដ៏រឹងមាំម្នាក់នេះ ហើយនៅថ្ងៃអនាគត ពេលដែលអ្នកបានក្លាយជាម្តាយ ជាឪពុកគេ អ្នកនឹងដឹងថា ក្នុងនាមជាឪពុកម្តាយដែលមានទំនួលខុសត្រូវ អ្នកគួរចិញ្ចឹម និងគួរផ្តល់ក្តីស្រលាញ់ដល់កូនដោយរបៀបណា។

ទួលតាឌី

"«មកនៅនាមួយកញ៤ សំឡេងស្រែកគំហកសន្ធាប់មកកាន់កំលា៖ អ៊ុន ពុធវិរៈជិត កាត់ភាពងងឹតនារាត្រី កណ្តាលព្រៃជ្រៅ អមដោយសំឡេងសត្វខ្លែងស្រាកយំគ្រលួចគ្នាឱ្យខ្លាចពន់ពេក។ “ ទឹប…ទឹប!!!” ស្នូរជីងរត់លើស្លឹកឈើងាប់លាន់ឡើងកាន់តែប្រកៀកទៅៗរហូតធ្វើឱ្យ ជិត ប្រញាប់បោះដឺហារត់គេចទាំងមើលអ្វីមិនឃើញដោយកំណាច នភាពនីនិត។ ពេញនិងយកឯងមកធ្វើអាបពាកញ! មកនៅនាមួយអញភ្លាម “អាព្យ-អាសិទ្ធ ជួយអញផង!!!” ដើត រត់និងស្រែកហៅរកជំនួយឯង ទាំងភ្នែកពណ៍កញ្ចឹងក ព្រោះនាងព្រាយនោះតាមពីក្រោយមិនឈប់។ ព្រាយសក់ក្បាលសំពោងធំប៉ុនកញ្ជើ ភ្នែកលឿនសិនគ្រឹះ អណ្តាតពឹងធ្លាក់ ស្លៀកក្បិនខ្មៅ និងពានាខ្មៅ ប្រឹងឃើញតាមឆាយមិនឈប់ ព្រមទាំងស្រែកជាប់ថា... “អញនឹងយកឯង… អញនឹងកាច់ឯងឱ្យងាប់មកនៅជាមួយអញ”តើគេអាចគេចផុតពីក្រញាំរបស់នាងព្រាយកំណាចបានទេ? ហេតុអ្វីបានជានាងព្រាយសំពោងសក់ធំនោះតាមយាយីគេ?"

នៅថ្ងៃដែលយើងរៀបការ

ពួកយើងរៀបការទៅ សំឡេងរបស់គេបន្លឺឡើង ពេញនៅក្នុងសោតវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំសូមស្បថថាទោះបីជាប៉ុន្មានរយពាន់ថ្ងៃខែ តទៅមុខទៀត ខ្ញុំក៏នៅតែចងចាំសំឡេងដ៏ផ្អែមល្ហែមរបស់គេមួយឃ្លានោះដែរ។

កោះបិសាច

“កោះបិសាច” ដែលខ្ញុំបានរៀបរៀងឡើងនេះ មានលក្ខណ ៦២ ប្លែកពីបទនិពន្ធអក្សរសិល្យ ដែលយើង ឆាប់បានសាល់ នៅសម័យ និពន្ធ ខ្ញុំចាត់ទុករឿងនេះថា ជារឿងនិទាន មួយបែបដែរ ទោះបី របៀបនិពន្ធ រចនាបទនៃបទនិពន្ធ មានលក្ខណ:ប្រហាក់ប្រហែល នឹង ប្រលោមលោកទី១ របស់ខ្ញុំ មិនដូច របៀបរឿងនិទាន ដែលយើង ធ្លាប់អាន ធ្លាប់ស្គាល់ក្តី ផង ( nouvelle) ប្រហាក់ប្រហែល នឹង រឿងបុរាណផង ។

លម្អងដួង​ចិត្ត

"ខ្ញុំឈ្មោះ លម្អង ខ្ញុំគ្រាន់តែជារបស់ដ៏តូចមួយ ហើយជីវិតមួយនេះក៏តូចដូចល្អងធូលី តែខ្ញុំក៏នៅតែអាចធ្វើកិច្ចការតូចៗ ដើម្បីចូលរួបជាមួយនឹងពិភពលោកដ៏ធំមួយនេះដែរ។ រវាងការដើរទៅរកក្តីស្រមៃរបស់ខ្លួនឯង ឬក៏គ្រាន់តែនៅទីកន្លែងណា ដែលកំពុងតែ បាន មនុស្សត្រូវការវត្តមានរបស់យើងបំផុត…"

ថ្ងៃថ្មីនៅតែមាន ភាគ២

បើទោះបីជីវិតធ្លាប់ឆ្លងកាត់ឧបសគ្គដែលនឹកស្មានមិនដល់ជាច្រើនយ៉ាងណាក៏ដោយ ប៉ុន្ដែការតស៊ូ និងភាពអត់ធ្មត់នៅតែអាចធ្វើឱ្យជីវិត សិលា និងកញ្ចនាបន្តជម្នះនូវរាល់បញ្ហានានាដែលចូលមកក្នុងជីវិត ហើយពួកគេទាំងពីរមិនដែលរាថយចំពោះភាពលំបាកម្តងណាឡើយ។ ជីវិតថ្មីមិនមែនមានន័យថា ស្លាប់ហើយ កើតមកវិញម្ដងទៀតនោះទេ ប៉ុន្ដែគឺជាជីវិតដែលហ៊ានដើរចេញពីកន្លែងដែលគ្មានអ្នកផ្ដល់តម្លៃឱ្យ ហើយហ៊ានប្រថុយទៅស្វែងរកកន្លែងថ្មី ព្រមទាំងត្រៀមចិត្តហ៊ានទទួលយកគ្រប់យ៉ាង ទោះបីជាលទ្ធផលយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ជីវិតរបស់សិលា និងកញ្ចនានៅតែបន្តជួបឧបសគ្គម្តងហើយ ម្តងទៀត។ តើពួកគេទាំងពីរបន្តដោះស្រាយបញ្ហាជីវិត ហើយអាចសម្រេចក្ដីស្រមៃរបស់ពួកគេដោយរបៀបណា?