កាពីទែនជីវិតភាគ​ ២

វិស្សមការអំពិលអំពែក

វិស្សមកាលដ៏ខ្លីមួយ ប្រែក្លាយជាថ្ងៃដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំចងចាំ ចាំរាល់ពាក្យសន្យាដែលសល់ត្រឹមសម្ដី ព្រោះអ្វីៗបានរសាត់បាត់ទៅតាមកម្លាំងទឹកសមុទ្រ ដែលបោកវិលវល់ពុំមានកោះត្រើយ។គ្រប់ទិនទិវា ខ្ញុំបន់ស្រន់សូមកុំមានពេលថ្ងៃ ឲ្យមានតែពេលយប់ ឱ្យខ្ញុំលន់លក់នៅក្នុងសុបិន ដែលមានគេនៅក្បែរ។

ស្លាបមយូរី

"“បើតម្លៃនារីស្ថិតនៅលើរូបឆោមលោមពណ៌ល្អស្អាតដូចស្លាបមយូរីពិតមែននោះ ខ្ញុំចង់បង្វិលពិភពនេះឱ្យវង្វេងដោយសារសម្រស់មយូរី ប្រើបេះដូងលាបពណ៌កំដរជីវិតឥតន័យដូចដែលគ្រប់គ្នាត្រូវការចុះ។ បើលោកនេះខ្វះសច្ចៈនៃបេះដូង បើលោកនេះមិនឱ្យតម្លៃស្នេហាស្មោះទៅហើយ រក្សាបេះដូងមួយនេះដើម្បីអ្វីទៅ? បើបុរសមិនអាចស្មោះស្នេហ៍ ហេតុអ្វីក៏នារីត្រូវលះបង់ជីវិតទាំងមូលរក្សាទុកបេះដូងដែលឥតតម្លៃទៅវិញ?"

៣២ ឆ្នាំក្រោយមក

ខ្ញុំចាកចេញពីមាតុភូមិជាទីស្រឡាញ់ នៅខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៧៩ គឺមួយ ឆ្នាំគត់ ក្រោយពីកងទ័ពវៀតណាម ចូលមកកាន់កាប់ប្រទេសកម្ពុជា ខ្ញុំបាននាំមកជាមួយនូវអនុស្សាវរីយ៍ ដ៏ជូរចត់នឹងមហាខ្លោចផ្សា ។ ៣២ឆ្នាំក្រោយមក គឺនៅខែធ្នូឆ្នាំ២០១១ ខ្ញុំបានត្រឡប់ទៅលេងស្រុក កំណើត ហើយឃើញថាស្រុកខ្ញុំមានការផ្លាស់ប្តូរច្រើនណាស់។ លុះ មកដល់ប្រទេសបារាំងវិញ ខ្ញុំក៏បានសម្រេចចិត្តសរសេរ ការចាប់ អារម្មណ៍របស់ខ្ញុំ ជាកូនសៀវភៅមួយ ដើម្បីជាចំណីខួរក្បាលដល់ កូនខ្មែរជាទូទៅ ។

ជីវិតនៃជីវិត ភាគ១

យប់មួយ នៅចុងខែមេសាឆ្នាំ២០០៥ បន្ទាប់ពិជិតមួយខែដែលខ្ញុំបានមកដល់ ប្រទេសណកវ៉េ, ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ជាប់គិតជាថ្មីថា ត្រូវតែសរសេរបញ្ចប់ប្រលោមលោក រឿង “ជីវិតនៃជីវិត” ដែលជាកំណត់ហេតុពិតនៃខ្សែជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។ តាមពិត រឿងនេះខ្ញុំចាប់ផ្តើមសរសេរយូរយារណាស់មកហើយ គឺតាំងពីពេល ដែលខ្ញុំបានភៀសខ្លួនពីស្រុកខ្មែរ ចូលមកក្នុងទឹកដីថៃមុនដំបូងនៅខេត្តសុរិន្ទម៉្លេះ ។ គឺខ្ញុំសរសេរបណ្តើរៗ តែរកពេលបញ្ចប់គ្មានសោះ ព្រោះខ្ញុំត្រូវសរសេររឿងផ្សេងៗ ទៀត សំរាប់ឆ្លើយកទៅបោះពុម្ពនៅស្រុកខ្មែរ ដើម្បីឱ្យបានកំរៃយកមកចិញ្ចឹមគ្រួសារ បណ្តោះអាសន្នសិនដែរ ។ ដោយសាររឿងនេះជារឿងវែង ខ្ញុំតែងតែសរសេរបន្ត សន្សឹមៗរហូតមក ដោយគិតថា ចាំពេលណាដែលខ្ញុំត្រូវបានទៅរស់នៅប្រទេសទី៣ ណាមួយ ដែលជាពេលស្ងប់ មានឱកាសទំនេរច្រើននោះ ខ្ញុំចាំចាច់ដាច់ខាតត្រូវតែ សរសេរបញ្ចប់ ព្រោះវាជារឿងសំខាន់បំផុតសំរាប់ខ្សែជីវិតកវិនិពន្ធរបស់ខ្ញុំ ។ យប់នោះ ម៉ោងជិតដប់ទៅហើយ តែផ្ទៃមេឃមាននៅសល់ពន្លឺភ្លឺថ្លាស្រឡះដូចថ្ងៃ នៅឡើយ ។

ឃាតករមុខយក្ស

តើការស្លាប់តម្រូវឱ្យមានហេតុ​ និងផលរហូតមែនទេ? រឿងរ៉ាវដ៏វែងអន្លាយប៉ុន្តែខ្លីដូចការស្លាប់ដែលគ្មាននរណាម្នាក់អាចកំណត់បាន។ ចុះបើសេចក្ដីស្លាប់របស់មនុស្សអាចកំណត់បាន តើអ្នកនឹងកំណត់មរណៈភាពរបស់ខ្លួនដោយរបៀបណា?

ជម្ងឺខ្មែរ កំណាព្យ

សុភាសិត បារាំងមួយបានចែងថា ហេតុភូមិមិនដែលភ្លេតអ្នកអាន តែអ្នក ដែលភ្លេចអាតុភូមិចំពោះរូបខ្ញុំ ទោះបីឃ្លាតឆ្ងាយរហូតទៅ ដល់ជើង មួយណា ក៏ប្រាកដជាមិនអាចបំភ្លេចមាតុភូមិខ្ញុំបានឡើយ ។ នៅក្នុងមនោសញ្ចេតនា ដែលនឹករលឹកដល់ស្រុកកំណើតែបែបនេះ ហើយ (NOSTALGIE) ទើបខ្ញុំចាប់នាងចាំផ្កា ខំប្រឹងតាក់តែងកម្រង កំណាព្យឈ្មោះ បណ្តាំកវី” ដែលបានបោះពុម្ភផ្សាយរួចមកហើយ ។

សម្លាញ់មិនមែនស្រឡាញ់

ខ្ញុំលួចស្រលាញ់មិត្តភក្តិខ្លួនឯងអស់រយៈពេលពីរឆ្នាំមកហើយ ប៉ុន្តែជំនួសឱ្យការស្រលាញ់ គេចាត់ទុកខ្ញុំត្រឹមជាសម្លាញ់ប៉ុណ្ណោះ។ស្នេហ៍តែម្ខាងដែលម្នាក់ព្យាយាមលាក់បាំងចំពោះអ្នកដែលមិនច្បាស់ពីអារម្មណ៍របស់ខ្លួន តែបែរជាម្នាក់ផ្សេងទៀតជាអ្នកទទួលដឹងឮ។

ទីបញ្ចប់នៃយើងទាំងពីរ

"«ទីបញ្ចប់នៃយើងទាំងពីរ» ជាស្នាដៃមួយដែលនិយាយអំពីឆាកជីវិតដ៏ជូរចត់ កម្សត់ វេទនា របស់ក្មេងស្រីម្នាក់ដែលបង្កឡើងដោយគ្រួសារនាងផ្ទាល់។ គ្រប់គ្នាអាចនឹងគិតថា នាងជាក្មេងស្រីដែលមានសំណាង ព្រោះបានកើតមកជាកូនស្រីតែម្នាក់នៅក្នុងគ្រួសារអភិជន។ មិនមានអ្នកណានឹកស្មានដល់ថា ចំពោះនាង វាគឺជានរកនៅក្នុងឋានសួគ៌នោះឡើយ។ ទោះយ៉ាងណា នាងមិនដែលចុះចាញ់ នាងមិនដែលបោះបង់ ហើយនាងក៏មិនដែលនឹកនាចង់សម្លាប់ខ្លួន។ នាងតែងតែរឹងមាំ តែងតែតស៊ូប្រឹងរស់ព្រោះតែពាក្យថា «កតញ្ញូ» ហើយក៏ព្រោះតែភាពកតញ្ញូរបស់នាងនេះហើយ ដែលធ្វើឱ្យនាងបានជួបនឹងបុរសដ៏ល្អម្នាក់ ជាបុរសដែលស្ម័គ្រចិត្តទទួលយកគ្រប់យ៉ាងក្នុងជីវិតនាង និងព្រមលះបង់គ្រប់យ៉ាងដើម្បីទាញនាងចេញពីនរកមួយនេះ។ «ទីបញ្ចប់នៃយើងទាំងពីរ» មិនមែនជារឿងស្នេហាផ្អែមល្ហែម ប៉ុន្តែខ្ញុំសង្ឃឹមថា អ្នកនឹងបានរៀនសូត្រពីជីវិតក្មេងស្រីដ៏រឹងមាំម្នាក់នេះ ហើយនៅថ្ងៃអនាគត ពេលដែលអ្នកបានក្លាយជាម្តាយ ជាឪពុកគេ អ្នកនឹងដឹងថា ក្នុងនាមជាឪពុកម្តាយដែលមានទំនួលខុសត្រូវ អ្នកគួរចិញ្ចឹម និងគួរផ្តល់ក្តីស្រលាញ់ដល់កូនដោយរបៀបណា។"

ទឹកភ្នែកឃាតករ

អ្នកខ្លះតែងនិយាយថា ពេលយប់ឡើង កន្លែងដែលគួរឱ្យខ្លាច ញញើតបំផុតនោះ មានតែនៅទី ចាំឆាដុតខ្មោច ឬនៅវាលកប់ខ្មោចតែ ប៉ុណ្ណោះ ព្រោះនៅទីនោះស្ងាត់ជ្រងំ លន្លង់លន្លោច ស្រងេះស្រងោច ម្រមានអ្នកណាហ៊ានឆ្លងកាត់សោះឡើយ ។ ឬក៏ចង់និយាយដល់ទី សួ សានថានស្ងាត់ ក្នុងព្រៃឆ្ងាយៗ នៃជនបទស្រែចំការដ៏ស្ងាត់ជ្រងំ មិន ដូចទីក្រុង ដែលគេថាសប្បាយអ្វីអែរទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ គ្មានអ្វីដែលគួរ ឱ្យខ្លាចញញើតសោះ ។

ឆ្កែនៃគ្រួសារបាសឃ័រវីល

ហូមល៍ និងលោកដុកទ័រ វ៉ាត់សុន ចេញស៊ើបអង្កេតលើរឿងនិទានដ៏គួរឱ្យរន្ធត់មួយ ដែលថាមានឆ្កែបិសាចតាមសម្លាប់សមាជិកគ្រួសារបាសឃ័រវីល ។ ទាយាទចុងក្រោយនឹងមកនៅវិមានដ៏អាណោចអាធ័មនេះ ហើយ ហូមល៍ ត្រូវចូលខ្លួនមកដោះស្រាយប្រស្នាដ៏លំបាកមួយ ។

ត្រពាំងត្រាំវិញ្ញាណ

ប្រលោមចិត្តភាគ ១