ទួលតាឌី

"«មកនៅនាមួយកញ៤ សំឡេងស្រែកគំហកសន្ធាប់មកកាន់កំលា៖ អ៊ុន ពុធវិរៈជិត កាត់ភាពងងឹតនារាត្រី កណ្តាលព្រៃជ្រៅ អមដោយសំឡេងសត្វខ្លែងស្រាកយំគ្រលួចគ្នាឱ្យខ្លាចពន់ពេក។ “ ទឹប…ទឹប!!!” ស្នូរជីងរត់លើស្លឹកឈើងាប់លាន់ឡើងកាន់តែប្រកៀកទៅៗរហូតធ្វើឱ្យ ជិត ប្រញាប់បោះដឺហារត់គេចទាំងមើលអ្វីមិនឃើញដោយកំណាច នភាពនីនិត។ ពេញនិងយកឯងមកធ្វើអាបពាកញ! មកនៅនាមួយអញភ្លាម “អាព្យ-អាសិទ្ធ ជួយអញផង!!!” ដើត រត់និងស្រែកហៅរកជំនួយឯង ទាំងភ្នែកពណ៍កញ្ចឹងក ព្រោះនាងព្រាយនោះតាមពីក្រោយមិនឈប់។ ព្រាយសក់ក្បាលសំពោងធំប៉ុនកញ្ជើ ភ្នែកលឿនសិនគ្រឹះ អណ្តាតពឹងធ្លាក់ ស្លៀកក្បិនខ្មៅ និងពានាខ្មៅ ប្រឹងឃើញតាមឆាយមិនឈប់ ព្រមទាំងស្រែកជាប់ថា... “អញនឹងយកឯង… អញនឹងកាច់ឯងឱ្យងាប់មកនៅជាមួយអញ”តើគេអាចគេចផុតពីក្រញាំរបស់នាងព្រាយកំណាចបានទេ? ហេតុអ្វីបានជានាងព្រាយសំពោងសក់ធំនោះតាមយាយីគេ?"